Mało, więcej proszę.

mam znajomego, który właśnie tak to wszystko postrzega jak mówisz - "kupiłbym motocykl, ale...ale jak coś się stanie..? a ja mam żonę i dziecko, a co z nimi będzie..?"
tłukę mu do łba, że przecież codziennie jeździ do pracy samochodem, a w samochodach też giną ludzie. i piesi giną i rowerzyści. no nie jest tak, że motocykliści maja wyłączność na śmierć na drodze.
poza tym dzisiaj zaobserwowane w tv statystyki - podobno z tych którzy giną na polskich drogach 48% to kierowcy samochodów kiedy 9% to motocykliści. tak więc statystycznie większa szansa, że zginie się w wypadku kierując samochodem, a nie motocyklem.
podstawa to rozum, zdolność przewidywania, chłodna kalkulacja, jazda w taki sposób, żeby czuć kontrolę nad pojazdem, a także najczęściej myślenie nie tylko za siebie ale i za innych.
wiadomo, że nie wszystko da się wyliczyć i przewidzieć na drodze, ale tak jest ze wszystkim w życiu, trzeba używać mózgu, bo głupota zbiera najwięcej ofiar

Mam podobnie, mój pierwszy sezon, jednak teraz się łapię na tym, że nie zawsze jeżdżę bezpiecznie, coraz częściej odwijam i średnie prędkości też są wyższe. Staram się jednak walczyć z pokusami, bo wiem, że umiejętności jeszcze marne.

Nie jest ważne czy na piechotę, rowerem, motocyklem, samochodem czy jeszcze czymś innym. Zawsze jest jakieś ryzyko. Nawet w domowym zaciszu kluską z rosołu można się paskudnie zakrztusić.

Trzeba myśleć i uważać za siebie i za tych co nie uważają. Choćbym nie wiem jak bardzo zielone światło miał, to i tak zerknę na boki czy nikt na czerwonym nie leci (a bo zablokowane skrzyżowanie było i na zielonym nie było jak to odbierze sobie zaległe). Mimo różnych pułapek, da się jeździć bezpiecznie. Następnym razem jak dopadną Cię wątpliwości, wpadnij na riderblog i zerknij po zebranych tu ludziach - dziesiątki tysięcy nawiniętych kilometrów, piękne wspomnienia z podróży krótkich i długich. Warto.